THERAPIE 

‘Nu dans la baignoire’ P. Bonnard

Of je nu ademhaalt of niet,
je moet in bad. In dat intieme
ritueel van porseleinen dijen
in een porseleinen vat.

We zijn er alle twee, maar met
de helft van wat we waren. Onze
hoofden zijn er niet meer bij.

Jij draagt een naam die je gelaat
verbergt. Mijn kop verdween met
jouw begin. Je schiet me nu
nog dagelijks te binnen.

Ik heb je toen niet veel beloofd.
Er is geen tijd. En ook geen wil.
Ik blijf bij jou en hou het evenwicht
van afstand op een badrand stil.