UNDERNEATH THE SHADE WE LAY GROUNDED

vertaling Otobong Nkanga in het Sint-Janshospitaal Brugge, 2022

Hier lagen wij geaard onder de schaduw,
parels van zweet legden zoutkringen op de wonden.
Ze kleuren bloedrood, wachten op hun dagelijkse streling.

Wachten op een aanraking die steen doet smelten,
die elke porie zachtjes omhult en mijn ochtendblues
- Oh, Sint-Jans-Kruid - doet verdwijnen.

En zie mij hier nu struikelen, armen en benen
leeggezogen door geknakte seizoenen.
En zie jou daar klungelen.

We stonden erbij en we keken ernaar,
terwijl alles voorbijkomt wat al gevallen is.
En zie jou daar nu uiteenvallen.

Vertraagd rimpelen deze woorden
dwars door de huid heen
tot in elke zenuw.

Als stof en vloeistof alleen maar botsen
om te kunnen bezinken, komt na zoveel
meedogenloze slagen eindelijk rust.